KONSEP KEUSAHAWANAN

PENGENALAN BERKENAAN KONSEP USAHAWAN

Apabila membincangkan topik perniagaan, kita tidak dapat lari dari bercakap mengenai keusahawanan kerana keusahawanan adalah teras dan tunjang kepada perniagaan. Jadi pendapat yang mengatakan seorang usahawan adalah seorang peniaga, tetapi seorang peniaga tidak semestinya seorang usahawan adalah tepat. Keusahawanan dan pembentukan urusniaga baru penting bagi mencipta dan mengekalkan ekonomi yang sihat kerana ia mencipta peluang-peluang pekerjaan baru, menambah keupayaaan eksport negara dan pertumbuhan ekonomi. Seseorang usahawan berfungsi sebagai pembangun ekonomi diri, keluarga, masyarakat dan dunia. ( Zafir, 2005)

Lantaran kehebatan peranan keusahawanan itu, seluruh masyarakat dunia sejak zaman dahulu lagi berlumba-lumba menceburkan diri dalam bidang ini. Masyarakat Melayu dan Bumiputera juga tidak ketinggalan. Apabila kita mengimbas kembali Zaman Kegemilangan Kesultanan Melayu Melaka, penglibatan orang Melayu dalam bidang perniagaan dan keusahawanan amat

aktif sehingga pada suatu peringkat mereka berjaya menjadikan Selat Melaka dan Pelabuhan Melaka sebagai pelabuhan tersibuk di dunia. ( Zafir, 2005)

Kemajuan Pelabuhan Melaka pada masa itu dikatakan ‘mencekik leher’ kota Venice yang sebelumnya antara pelabuhan utama dunia. Walaubagaimanapun selepas kedatangan penjajah ke Tanah Melayu, bermula dengan Portugis pada 1511, diikuti Belanda, Inggeris, Jepun dan Inggeris kembali sehingga 1957, semangat keusahawanan di kalangan orang Melayu dan Bumiputera semakin pudar. Penjajah Inggeris umpamanya telah menanam satu kepercayaan di kalangan orang Melayu kononnya mereka tidak pandai berniaga. Ini diburukkan lagi dengan Dasar Pecah dan Perintah yang diamalkan oleh Inggeris yang menggalakkan orang-orang Melayu tinggal di pedalaman dan kampung bertani sedangkan imigran dari Tanah Besar China ditempatkan di kawasan lombong bijih timah dan bandar-bandar besar bagi menjalankan perniagaan.

Bidang keusahawanan di kalangan masyarakat Melayu kembali popular selepas perlaksanaan Dasar Ekonomi Baru (DEB) pada tahun 1970. DEB diperkenalkan selepas berlaku Peristiwa Berdarah 13 Mei 1969 di mana pada masa tersebut telah berlaku rusuhan antara kaum selepas pilihan raya umum diadakan. Punca utama pergaduhan kaum itu ialah timbulnya perasan tidak puashati antara orang Melayu dengan bukan Melayu berhubung penguasaan ekonomi negara. Kadar kemiskinan orang Melayu dan Bumiputera pada masa itu sangat tinggi sedangkan orang-orang bukan Bumiputera menguasai bidang perniagaan dan membuat berbagai tuntutan kepada kerajaan yang menjejaskan kedudukan orang Melayu sebagai kaum Peribumi.

Untuk mengatasi ketidakseimbangan kedudukan ekonomi antara kaum ini yang boleh menggugat keharmonian negara, DEB diperkenalkan dengan dua objektif utama iaitu membasmi kemiskinan tanpa mengira kaum dan menyusun kembali struktur ekonomi negara supaya sesuatu bidang ekonomi tidak dimonopoli oleh sesuatu kaum sahaja. Semenjak dari itu, kerajaan telah memperkenalkan beberapa dasar untuk menggalakkan penyertaan Bumiputera dalam bidang keusahawanan tanpa menjejaskan kedudukan sedia ada bukan Bumiputera dalam bidang tersebut.

Antara dasar-dasar yang diperkenalkan oleh kerajaan untuk menggalakkan Bumiputera menceburkan diri dalam bidang keusahawanan ialah 

· Dasar Pengswastaan,

· Dasar Persyarikatan Malaysia,

· Pemberian kontrak kerajaan kepada syarikat Bumiputera,

· Pengwujudan Kontraktor Kelas F,

· Pengenalan Masyarakat Perdagangan Dan Perindustrian Bumiputera (MPPB)

· mewujudkan berbagai agensi yang berfungsi sebagai sistem sokongan usahawan.

Selepas DEB tamat pada tahun 1990, kerajaan menubuhkan pula Dasar Pembangunan Nasional (DPN) untuk meneruskan usaha-usaha menggalakkan penyertaan Bumiputera dalam bidang keusahawanan.